انواع ایمپلنت دندان و روش‌های کاشت دندان

بی‌دندانی یکی از بدترین اتفاقاتی است که می‌تواند برای دهان شما بیفتد. دندان یکی از مهم‌ترین اعضای بدن است، از آن‌جایی که نقش بسزایی در زیبایی دارد و در لذت‌های اساسی زندگی مثل خوردن و ارتباط کلامی برقرار کردن نقش کلیدی ایفا می‌کند، وقتی یک فرد دندان خود را از دست می‌دهد، به دنبال روش‌های جایگزینی بی‌دندانی می‌گردد.

یکی از بهترین روش‌هایی که برای جایگزین کردن دندان از دست رفته‌ی خود می‌توانید استفاده کنید، ایمپلنت دندان است. ایمپلنت دندان از مطمئن‌ترین، بادوام‌ترین و کاربردی‌ترین روش‌های جایگزینی دندان از دست رفته است. روش‌های دیگری هم همچون بریج دندان و پروتزهای دندان وجود دارند، اما بهترین در میان آن‌ها ایمپلنت است.

ایمپلنت انواع مختلفی دارد و کاشت آن با تکنیک‌های متنوعی انجام می‌شود. در این مقاله به طور موشکافانه به بررسی نوع های مختلف ایمپلنت و روش‌های کاشت آن می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

چرا کاشت ایمپلنت دندان نسبت به سایر روش‌ها ارجحیت دارد؟

ایمپلنت نه تنها به خوبی نقش دندان را بازی می‌کند و بسیار طبیعی عمل می‌کند، بلکه روشی مقاوم و محکم است، زیرا یک ریشه‌ی پیچ مانند درون استخوان دارد که آن را محکم سر جای خود نگه می‌دارد و سبب پایداری و موفقیت این روش می‌شود. تفاوت ایمپلنت با دندان طبیعی چیست؟

از طرفی، وجود این بخش ایمپلنت درون استخوان فک، از تحلیل رفتن استخوان فک جلوگیری می‌کند. اما ایمپلنت در کنار خوبی‌های فراوانی که دارد، معایبی دارد که آن‌ها برخواهیم شمرد.

مثلاً ایمپلنت روشی گران‌تر از سایر روش‌های جایگزینی دندان از دست رفته است. یا این که ایمپلنت روشی زمان بر است و برای کسانی که می‌خواهند بلافاصله دندان از دست رفته‌ی خود را جایگزین کنند، مناسب نمی‌باشد.

انواع مختلف ایمپلنت دندان کدامند؟

با این که تمامی ایمپلنت‌های دندانی دندان از دست رفته را جایگزین می‌کنند، اما دندان‌پزشکان می‌توانند این کار را به روش‌های مختلف و متنوع انجام دهند. موارد زیر می‌توانند در این مسئله موثر باشند.

• برند ایمپلنت
• تکنیک استفاده شده برای جایگذاری و کاشت ایمپلنت
• مواد استفاده شده در کاشت ایمپلنت

بنابراین ایمپلنت می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد و این نوع‌ها بستگی به جنس، نحوه‌ی کاشت و جای‌گذاری آن بستگی دارد.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ایمپلنت دندانی استحکام آن هنگام جایگیری است. گاهی این پیچ در جای خود محکم نیست. دلایل بسیاری برای شل شدن پیچ ایمپلنت وجود دارد. مهم‌ترین دلایل شل شدن پیچ ایمپلنت را بخوانید.

انواع مختلف محل جایگذاری ایمپلنت‌های دندانی

جایگذاری و پوزیشن ایمپلنت بستگی به شرایط فک بیمار و سلامت آن و و تمایل او بستگی دارد. بسته به این موارد، ممکن است با یکی از انواع پوزیشن‌های ایمپلنت مواجه شوید.

ایمپلنت اندواستیل

ایمپلنت‌های اندواستیل مستقیماً درون استخوان فک کاشته می‌شوند. این ایمپلنت‌ها معمولاً از جنس تیتانیوم هستند و به شکل پیچ می‌باشند. این نوع از ایمپلنت‌ها از معمول‌ترین و پرکاربردترین انواع ایمپلنت هستند و این به دلیل آن است که از تحلیل رفتن استخوان فک بیمار پیشگیری می‌کنند و باعث حفظ استخوان فک می‌شوند.

یکی از شرایطی که بیمار برای کاشت ایمپلنت اندواستیل باید دارا باشد، استخوان فک کافی و مقاوم است. بیمارانی که استخوان آن‌ها از قوت کافی برخوردار نباشد، باید در صورت امکان، باید پیوند استخوان قبل از کاشت ایمپلنت دندان انجام دهند و سپس برای کاشت ایمپلنت اندواستیل اقدام کنند.

ایمپلنت ساب پریواستیل

ایمپلنت‌های ساب پریواستیل در زیر لثه قرار داده می‌شوند. یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین تفاوت‌های ایمپلنت ساب پریواستیل و اندواستیل در این است که ایمپلنت ساب پریواستیل درون استخوان فک قرار نمی‌گیرد، بلکه در بالای آن و یا روی آن کاشته می‌شود.

کدام نوع جایگذاری ایمپلنت برای بیمار مناسب است؟

این که کدام یک از انواع روش‌های پوزیشنینگ و جایگذاری برای بیمار مناسب است، بعد از معاینه‌ی بیمار توسط دندان‌پزشک و تشخیص شرایط استخوان او، همچنین تمایل بیمار به هر کدام از روش‌ها، تشخیص داده می‌شود.

انواع ایمپلنت بر اساس جنس ماده‌ی سازنده

ایمپلنت‌های دندانی از جنس‌های مختلفی ساخته می‌شوند. هر ماده‌ی سازنده مستقیما بر قیمت ایمپلنت دندان تاثیر می‌گذارد و ویژگی‌های خاص خود را داراست. بیشتر ایمپلنت‌های دندانی از تیتانیوم و یا زیرکونیا ساخته شده‌اند.

ایمپلنت‌های تیتانیومی

تیتانیوم زمان زیادی است که به عنوان یکی از بهترین موادی که با استخوان اتصال پیدا می‌کند، در زانو و یا لگن جای گذاشته شده است؛ بنابراین با گذشت زمان آزمون خود را پس داده است و می‌تواند انتخاب فوق العاده‌ای برای ایملنت‌های دندانی باشد.

این فلز قوی و بادوام است و در عین حال بسیار سبک است. البته توجه داشته باشید که همه نمی‌توانند از این فلز بهره ببرند. بیمارانی که با بیماری‌های خودایمنی دست و پنجه نرم می‌کنند و یا به تیتانیوم حساسیت دارند، نمی‌توانند از ایمپلنت‌های تیتانیومی استفاده کنند.

ایمپلنت زیرکونیا

احتمالاً اسم این ماده نسبت به تیتانیوم زیاد به گوش شما نرسیده باشد. زیرکونیا کریستالی عاری از فلز است که تقریباً به تازگی برای ایمپلنت‌های دندانی استفاده شده است. این ایمپلنت ساختاری یک جزئی دارد و نسبت به ایمپلنت تیتانیومی که ساختاری سه جزئی دارد، به جراحی سبک‌تری برای جایگذاری و کاشت نیاز دارد.

همچنین به هیچ عنوان در بیماران آلرژی وابسته به فلز را ایجاد نمی‌کند، زیرا در ساختار آن فلز وجود ندارد. از آن‌جایی که ایمپلنت‌های زیرکونیا جدیدتر هستند، شواهد زیادی دال بر مدت اثر آن‌ها و طول عمر آن‌ها وجود ندارد. در عین حال ایمپلنت‌ دندان زیرکونیا نسبت به ایمپلنت‌های تیتانیومی از قیمت های بالاتری برخوردار هستند.

برندهای مختلف ایمپلنت‌های دندانی

چه بیماری باشید که متقاضی کاشت ایمپلنت دندان است و یا متخصصی که کارش کاشت و جایگذاری ایمپلنت است، می‌توانید نظر شخصی خود را برای انتخاب برند ایمپلنت داشته باشید. برای این که بهترین تصمیم را بگیرید و برند مناسبی را انتخاب کنید، باید تحقیق کنید و برندهای مختلف را بررسی کنید.

برای این که برندها را به دقت و به طور مناسب بررسی کنید، باید فاکتورهایی را مد نظر داشته باشید. برخی از این فاکتورها را برای شما لیست کرده ایم؛

• کمپانی تولید کننده‌ی این برند خاص از ایمپلنت، چند سال سابقه ی کار دارد؟
• چه نقدهایی بر این برند ایمپلنت موجود است؟
• دندان‌پزشکان و متخصصین چه پیشنهادی می‌دهند؟
• چه مواد و عناصری در ساخت این ایملنت به کار رفته است؟
• کمپانی سازنده‌ی این نوع از ایمپلنت از چه تکنولوژی‌ها و دانشی استفاده می‌کند؟
• آیا FDA (سازمان غذا و دارو) این کمپانی را تایید کرده است؟

متخصص ایمپلنت دندان می‌تواند بهترین مشاور شما در حیطه‌ی پیدا کردن مناسب‌ترین و با کیفیت‌ترین برند باشد، زیرا انتخاب برند مناسب جزئی از کار روزانه‌ی آن‌هاست و تاثیرات برندهای مختلف را با گذر زمان در بیماران مختلف نظاره کرده‌اند. برای انتخاب یک مارک خوب ایمپلنت پیشنهاد می‌کنیم مقاله بهترین ویژگی‌های یک مارک خوب ایمپلنت چیست؟ را بخوانید.

تکنیک‌ها و روش‌های کاشت ایمپلنت کدامند؟

زمانی که ایمپلنت مناسب خود را پیدا کردید و انتخاب نمودید، وقت جایگذاری آن فرارسیده است. این که چه تکنیکی برای جایگذاری ایمپلنت شما استفاده شود، بستگی به شرایط شما و تشخیص دندان پزشک دارد. 

روش سنتی جایگذاری ایمپلنت

معمولاً روش سنتی جایگذاری ایمپلنت با ایمپلنت‌های اندواستیل سه جزئی انجام می‌شود. خود ایمپلنت شبیه یک پیچ است که شبیه به ریشه‌ی طبیعی دندان عمل می‌کند. این بخش طی جراحی درون استخوان فک قرار می گیرد. معمولاً برای هر دندان مصنوعی یک ایمپلنت وجود دارد. اما این نکته کاملاً بستگی به تعداد دندان‌هایی که فرد از دست داده است، دارد.

بخش میانی که اتصال دهنده‌ی ریشه به دندان مصنوعی است، پایه نامیده می‌شود. اباتمنت یا پایه به بالای ایمپلنت متصل می‌شود و تاج را بر روی خود نگه می‌دارد. تاج همان دندان مصنوعی می‌باشد که دیده می‌شود. پیشنهاد می‌کنیم مقاله تاج دندان چه تفاوتی با ایمپلنت دارد؟ را بخوانید.

بعد از کاشت ایمپلنت درون استخوان فک بیمار، چند هفته به بیمار وقت داده می‌شود تا استخوان او اطراف ایمپلنت را بگیرد و آن را در جای خود محکم نگه دارد. این روش معمولاً به گذر زمان زیادی نیاز دارد. این تکنیک می‌تواند برای بیمارانی که تعداد کمی از دندان‌های خود را از دست داده اند، روشی ایده آل باشد.

روش فوری کاشت ایمپلنت

در این روش، دندان پزشک بالافاصله بعد از کاشت ایمپلنت، دندان مصنوعی را بر روی آن سوار می‌کند. در روش سنتی کاشت ایمپلنت معمولاً نیاز به گذر زمانی قابل توجه برای بهبود استخوان و رشد آن اطراف ایمپلنت وجود دارد و سپس کراون یا تاج بر روی آن قرار داده می‌شود.

اما در روش فوری، همان روزی که ایمپلنت کاشته می‌شود، کراون یا روکش دندان نیز بر روی آن قرار می‌گیرد. کراونی که بر روی ایمپلنت قرار می‌گیرد معمولا از نوع موقتی است، بعد از ساخت کراون دائمی، با تاج اصلی جایگزین خواهد شد.

این روش به بیمار اجازه می‌دهد در یک روز ایمپلنت خود را داشته باشید و دندانش بر روی آن قرار بگیرد. کاشت فوری ایمپلنت برای کسانی مناسب است که استخوان کافی داشته باشند.

مینی ایمپلنت

مینی ایمپلنت‌ها به اندازه‌ی یک خلال دندان هستند. جایگذاری مینی ایمپلنت‌ دندان نسبت به سایر روش‌ها به تهاجم کمتری نیاز دارد و یک برش بسیار کوچک برای کاشت آن کافی است. معمولاً از مینی ایمپلنت‌ها برای حمایت پروتزهای فک پایین استفاده می‌شود.

اگر بیماری بیشتر یا تمامی دندان‌های خود را از دست داده باشد، می‌تواند از پروتز کامل دندانی استفاده کند. مینی ایمپلنت‌ها این امکان را برای بیمار ایجاد می‌کند که پروتز کامل او در جای خود ثابت بماند و حمایت بیشتری خواهد داشت. مقاله آیا می‌شود همه دندان‌ها را ایمپلنت کرد؟ را مطالعه کنید.

مینی ایمپلنت‌ها به طور طبیعی نمی‌توانند جای یک ایمپلنت معمولی را پر کنند و برای یک یا تعدادی دندان از دست رفته کاشته شوند، زیرا تحمل فشار جویدن برای آن ها بیش از اندازه است.

همه بر روی ۴ ایمپلنت (all-on-4 implants)

این ایمپلنت‌ها می‌توانند برای بیمارانی مناسب باشند که همه یا تعداد زیادی از دندان‌های خود را از در فک پایین یا بالا را از دست داده باشند. این تکنیک می‌تواند با ۴ ایمپلنت تمامی دندان‌ها را در استخوان فک حمایت کند. این روش، تکنیکی فوق العاده است، اما برای همه‌ی بیماران کاربرد ندارد. دندان پزشک باید با دقت بیمار را بررسی کند تا بسنجد که روش برای او مناسب هست یا نیست.

کدام تکنیک بهتر جوابگوی نیازهای بیمار است؟

این که کدام تکنیک برای بیمار مناسب‌تر است و می‌تواند پاسخگووی نیازهای او باشد، باید بیمار توسط دندان‌پزشک به خوبی بررسی شود و معاینه‌ها و بررسی‌های دقیق به عمل آید تا نتیجه گرفته شود که کدام روش می‌تواند بهترین اثربخشی را برای بیمار داشته باشد.

شاید در اینجا برای شما سوال ایجاد شده باشد چه دندان‌پزشکی خوب است؟ ما در همین راستا مقاله‌ای نوشته‌ایم تا بتوانید برای انتخاب بهترین دندان‌پزشک تصمیم مناسبی بگیرید مهم‌ترین معیارهایی که برای انتخاب یک دندان‌پزشک خوب باید توجه کنیم چیست؟

حین انجام فرایند کاشت ایمپلنت انتظار چه اتفاقاتی را داشته باشیم؟

حین انجام جراحی، انتظار اتفاقات زیر را داشته باشید؛

1. اگر دندانی که از دست رفته است، همچنان از فک خارج نشده است، ابتدا باید آن را خارج کرد.
2. دندان‌پزشک فک بیمار را بی حس می‌کند. برای این کار از بی حسی موضعی استفاده می‌کند.
3. دندان‌پزشک در لثه‌ی بیمار یک برش ایجاد می‌کند و استخوان فک در معرض دید قرار می‌گیرد.
4. اگر ایمپلنت از نوع اندواستیل باشد، دندان پزشک توسط یک دریل درون استخوان فک بیمار یک فضای کوچک برای جایگذاری ایمپلنت ایجاد می‌کند.
5. ایمپلنت را در فضای متناسب برای کاشت ایمپلنت قرار می‌دهد.

پس از اطمینان از جایگیری متناسب، لثه را بخیه خواهد زد و برش را خواهد بست.

منبع: hiossen